Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Απούσα

Είμαι απούσα από αυτά που συμβαίνουν. Ένα μήνα μετά από την τελευταία ανάρτηση είμαι δυόμισυ κιλά πιό αδύνατη, έχω συνειδητοποιήσει πλήρως ότι ζω τυχαία μετά από ένα ανεξήγητα χαζό τροχαίο που είχα και στο οποίο δεν έφταιγα καθόλου και αναρωτιέμαι αν με φοβίζει ο εαυτός μου, η μοναξιά, ένας χωρισμός που τον βλέπω νά 'ρχεται, η αντίδραση των παιδιών ή η αδυναμία του να αποφασίσω το τι πραγματικά θέλω. Όλα ρευστά και στα προσωπικά μου και στα επαγγελματικά. Τουλάχιστον αύριο θα είναι μιάν άλλη μέρα.

1 σχόλιο:

Antonios K Κontakis είπε...

Κάπως έτσι δεν είμαστε οι περισσότεροι; Αναζητούμε πράγματα που μπορεί να μην υπάρχουν, εγκλωβιζόμαστε σε σκέψεις που πράξεις και μας κρατάν σκλάβους, έχουμε διάθεση να ζήσουμε πραγματικά μα η αλήθεια είναι άφαντη, ο καθένας αναζητά τη δική του μα κανενός δεν είναι πραγματοποιήσιμη. Ίσως οι στόχοι μας ως προσωπικότητες να είναι τόσο υψηλές, ίσως θεωρούμε ότι είμαστε κάτι σπουδαιότερο από ότι είμαστε πραγματικά και αυτή είναι η αποτυχία μας, η μεγάλη μας φιλοδοξία.