Ερωτήσεις και απαντήσεις

Συνεχίζω με χαλαρούς ρυθμούς. Η ζυγαριά έχει κολλήσει για λίγες μέρες στα 81.4-81.6, αλλά δεν ανησυχώ. Θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσω ακάθεκτη.
Eδώ και κανένα μήνα με τριβελίζει το παρακάτω ερώτημα: Μήπως προτιμώ να με απορρίπτουν για τα κιλά μου και όχι για την προσωπικότητά μου και γι΄αυτό αντιστέκομαι; Δηλαδή απαντημένο τόχω, αλλά είναι εύκολο να λες "σ΄όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε", δύσκολο να το εννοείς. Και ποιοί και πόσοι είναι αυτοί που θα με τσούξει να με απορρίψουν; Ο εξής ένας; Και μήπως τελικά όταν αγαπάς πρέπει και να συγχωρείς και να μην θέλεις τον άλλο στα μέτρα σου; Ανέκαθεν πίστευα πως μιά από τις πιό οδυνηρές εμπειρίες του ανθρώπου είναι η απομυθοποίηση των μύθων του. Η πιό οδυνηρή, μακράν από όλες τις υπόλοιπες, ο θάνατος αγαπημένων προσώπων. Αυτό που μένει στο τέλος είναι τι μαθαίνει κανείς από όλα αυτά, αν μπορεί να τα μετουσιώσει σε γνώση. Γιατί σε όλα τα σχολεία για να μάθεις πρέπει να πονέσεις. Κοινοτυπίες...

Διακοπές

Έλειψα μερικές μέρες και αναζωογονήθηκα. Η μαυρίλα των τελευταίων ημερών εξαφανίστηκε. Ασφαλώς και δεν έκανα όλα αυτά που ήθελα, προσπάθησα όμως να αφιερώσω χρόνο σε αυτά που μου αρέσουν και για πρώτη φορά μετά από χρόνια δεν μελαγχόλησα γυρίζοντας στη δουλειά. Έπειτα λίγο τα μπάνια, λίγο η καλή μου διάθεση και το στομάχι μου έχει κλείσει. Είμαι σταθερά την τελευταία βδομάδα κάτω από 83kgs. Αυτά τα δυό-τρία κιλά είναι φοβερό πόση αισιοδοξία και δύναμη μου έδωσαν, νιώθω ικανή για σχεδόν τα πάντα. Το φαγητό είναι απόλαυση στο βαθμό που δεν μας στερεί άλλες απολαύσεις, το φαγητό δεν πρέπει να είναι καταφύγιο. Τα γράφω για να τα διαβάζω και να παίρνω δύναμη για να συνεχίσω.