Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Βουτώντας
στη μαύρη λίμνη της κατάθλιψης, νιώθω φόβο κι απελπισία. Εύχομαι το νερό να με τραβήξει προς τα κάτω, ήρεμα και γαλήνια και να τελειώσει εκεί το παραμύθι. Όμως την ίδια στιγμή που το συνειδητοποιώ, μαζεύω τις δυνάμεις μου και ορμώ προς την όχθη. Δεν μπορείς να αφεθείς να πνιγείς όταν ξέρεις κολύμπι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)