Ονειρο φθινοπωρινής μέρας

Ονειρεύομαι πως ένα πρωί θα ανοίξω τα μάτια μου και θα έχουν εξαφανιστεί όλα μου τα προβλήματα. Θ΄ανακαλύψω ότι υπάρχει κάποιος που σήκωσε από πάνω μου όλο το βάρος που κουβαλώ. Μόνο που τότε η ζωή δεν θάναι πιά δική μου. Κι έπειτα δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να ζήσω χωρίς βαρβάρους, οι άνθρωποι αυτοί είναι μιά λύση. Συνεχίζω να βαδίζω και προσπαθώ να απολαμβάνω τη διαδρομή ακόμη κι όταν αυτή είναι άσχημη, ψάχνοντας μικρούς κρυμμένους θησαυρούς. Κάποια στιγμή ελπίζω να αγγίξω αυτό που λαχταρά η ψυχή μου.